چرا مادرمان را دوست داریم؟

چرا مادرمان را دوست داریم؟

 

چون ما را با درد به دنيا می‌آورد و بلافاصله با لبخند می‌پذیرد

چون شیرشیشه را قبل از اينكه توی حلق ما بريزند ، پشت دستشان می‌ریزند

چون وقتی تب می‌کنیم، آن‌ها هم عرق می‌ریزند

چون وقتی توی میهمانی خجالت می‌کشیم و توی گوششان می‌گوییم سیب می خوام، با صدای بلند می‌گویند منیر خانوم بی زحمت یه سیب به این بچه بدهید و ما را عصبانی می‌کند

چون وقتی در قابلمه غذا را برمی دارند، یک بخاری بلند می شود که آدم دلش می خواهد غذا را با قابلمه اش بخورد

چون وقتي تازه ساعت يازده شب يادمان مي افتد كه فلان كار را كه بايد فردا در مدرسه تحويل دهيم يادمان رفته،بعد از يك تشر خودش هم پابه پايمان زحمت مي كشد كه همان نصف شبي تمامش كنيم

چون وسط سریال‌های ملودرام گریه می‌کند

چون بعد از گرفتن هدیه روز مادر، تمام فکر و ذکرش این است که مبادا فروشندگان بی انصاف سر طفل معصومش را کلاه گذاشته باشند

چون شبهای امتحان و کنکور پابه ‌پای ما کم می‌خوابد اما کسی نیست که برایش قهوه بیاورد و میوه پوست بکند

به خاطر اینکه موقع سربازی رفتن ما، گریه می‌کند و نذر می کند و پوتین‌هایمان را در هر مرخصی واکس می‌زند

چون وقتی که موقع مریضیش یک لیوان آب به دستش می دهیم یک طوری تشکر می کند که واقعا باور می‌کنیم شاخ غول شکانده‌ایم

چون موقع مطالعه عینک می‌زند و پنج دقيقۀ بعد در حاليكه عينكش به چشمش است مي پرسد:اين عينك منو نديدين؟

چون هیچوقت یادشان نمی‌رود که از کدام غذا بدمان می‌آید و عاشق كدام غذاييم ،حتی وقتی که روی تخت بیمارستانند و قرار است ناهار را با هم بخوریم چون همانجا هم تمام فکر و ذکرشان این است كه واي بچم خسته شد بس كه مريض داري كرد

و چون هروقت باهاش بد حرف ميزنيم و دلش رو براي هزارمين بار مي شكنيم، چند روز بعد همه رو از دلش ميريزه بيرون و خودش رو گول ميزنه كه :‌بخشش از بزرگانه

چون مادرند!

 

مرخصی همسر

                                        تقاضای مرخصی همسر: 

      

      می گویند در دوران قبل که پاســگاه های ژاندارمری در مناطق مرزی و روستایی و دور از شهرها وجود داشته و اکثرا ماموران مستقر در آنها از نقاط ديگر برای خدمت منتقل می شدند باید مــدت زيادی را دور از اقوام و بستگان سپری می کردند کما اینکه سفر و رفت وآمد به سهولت فعلی نبوده شاید بعضی مواقع حتی در طول سال هم امکانی برای مسافرت ماموران به شهر موطن خود پیش نمی آمد و به همين خاطر معدود خانه سازمانی در اختیار فرمانده پاسگاه و برخی ماموران ديگر قرار می گرفت.

    همـــسر یکی از فرماندهان پاسگاه که به تازگی هم ازدواج کرده و چندین ماه از زندگیشان دور از شهر و بستگان در منطقه خدمت همسرش می گذشت بدجوری دلتنگ خانواده پدری اش شده بود چندين بار از شوهرش درخواست می کند که برای دیدن پدر ومادرش به شهرشان به اتفاق هم یا به تنهایی مسافرت کند ولی هر بار شوهرش به بهانه ای از زیر بار موضوع شانه خالی می کند.

 زن که در این مدت با چگونگی برخورد ماموران زیر دست شوهرش و بعضا مکاتبات آنها برای گرفتن مرخصی و غیره هم کم و وبیش آشنا شده بود به فکر می افتد حالا که همسرش به خواسته وی اهمیتی قائل نمی شود او هم به صورت مکتوب و به مانند ماموران درخواست مرخصی برای رفتن و دیدن خانواده اش بکند ، پس دست به کار شده و در کاغذی درخواست کتبی به این
    شرح می نویسد:

    " جناب ..... فرمانده محترم ...
    اینجانب .... همسر حضرتعالی که مدت چندين ماه است پس از ازدواج با شما دور از خانواده و بستگان خود هستم حال که شما بدلیل مشغله بیش از حد کاری فرصت سفر و دیدار بستگان را ندارید بدینوسیله درخواست دارم که با مرخصی اینجانب به مدت .. برای مسافرت و دیدن پدر ومادر واقوام موافقت فرمائيد ."

    " با احترام ..... همسرشما"

    و نامه را در پوشه مکاتبات همسرش می گذارد.


    چند وقت بعد جواب نامه به این مضمون بدستش میرسد:

    "سرکار خانم ...
    عطف به درخواست مرخصی سرکار عالی جهت سفر برای دیدار اقوام، با درخواست شما به شرط تامین جانشین موافقت میشود ."

    فرمانده ..."

نگاه خیام به ارزش شادی

                              نگاه خیام به ارزش شادی      

                

روزی کسی به خیام خردمند ، که دوران کهنسالی را پشت سر می گذاشت گفت : شما به یاد دارید دقیقا پدر بزرگ من ، چه زمانی درگذشت ؟!
خیام پرسید : این پرسش برای چیست ؟
آن جوان گفت : من تاریخ درگذشت همه خویشانم را بدست آورده ام و می خواهم روز وفات آنها بروم گورستان و برایشان دعا کنم و خیرات دهم و...
خیام خندید و گفت : آدم بدبختی هستی ! خداوند تو را فرستاده تا شادی بیافرینی و دست زندگان و مستمندان را بگیری تا نمیرند تو به دنبال مردگانت هستی ؟!... بعد پشتش را به او کرد و گفت مرا با مرده پرستان کاری نیست و از او دور شد .
اندیشمند کشورمان ارد بزرگ می گوید : « کاویدن در غم ها ما را به خوشبختی نمی رساند » .و هم او در جایی دیگر می گوید : « آنکه ترانه زاری کشت می کند ، تباهیدن زندگی اش را برداشت می کند » .

امیدوارم همه ما ارزش زندگی را بدانیم و برای شادی هم بکوشیم .

من گرفتم تو نگیر

                          من گرفتم تو نگیر:

زن گرفتم شدم ای دوست به دام زن اسير                                                                         من گرفتم تو نگير

چه اسيری كـه ز دنيا شده ام يكسره سيـر                                                                       من گرفتم تو نگير

بـود يـک وقــت مـرا با رفـقـا گـردش و سيـر                                                                         يـاد آن روز بـخـيـر

زن مــرا كـرده مـيـان قـفـس خــانـه اسـيـر                                                                         من گرفتم تو نگير

يـــــاد آن روز كــــه آزاد ز غــمـهــا بــودم                                                                            تـک و تـنـهـا بـودم
زن و فــــرزنــــد ببستنـد مــرا بـا زنـجـيـر                                                                             من گرفتم تو نگير
بـودم آن روز مـن از طايـفـه دّرد كـشـان                                                                           بودم از جمع خوشان

خوشی از دست برون رفت و شدم لات و فقير                                                                    من گرفتم تو نگير

ای مجرد که بود خـوابـگهـت بستر گرم                                                                                بستر راحت و نرم
زن مگير ؛ ار نه شود خوابگهت لاي حصير                                                                             من گرفتم تو نگير
بنده زن دارم و محكوم به حبس ابدم                                                                                        مستحق لگدم
چون در اين مسئله بود از خود مخلص تقصير                                                                         من گرفتم تو نگير
من از آن روز كه شوهر شده ام خر شده ام                                                                       خر همسر شده ام

می دهد يونجه به من جای پنير                                                                                            من گرفتم تو نگير

     ایــــــــــــــــــــــــــــــرج مـــــــــــیـــــــــــــــــــــرزا

              

تصوير ذهنی

                   يک مسئله عجيب به نام تصوير ذهنی:

                          حتما بخوانید!

1- شخصي سر کلاس رياضي خوابش برد. زنگ را زدند بيدار شد و با عجله دو مسئله را که روي تخته سياه نوشته شده بود يادداشت کرد و با اين «باور» که استاد آنرا به عنوان تکليف منزل داده است به منزل برد و تمام آنروز و آن شب براي حل کردن آنها فکر کرد. هيچيک را نتوانست حل کند. اما طي هفته دست از کوشش برنداشت. سرانجام يکي از آنها را حل و به کلاس آورد. استاد به کلي مبهوت شد زيرا آن دو را به عنوان دو نمونه ازمسايل غير قابل حل رياضي داده بود .

2در يک باشگاه بدنسازي پس از اضافه کردن 5 کيلوگرم به رکورد قبلي ورزشکاري از وي خواستند که رکورد جديدي براي خود ثبت کند. اما او موفق به اين کار نشد. پس از او خواستند وزنه اي که 5 کيلوگرم از رکوردش کمتر است را امتحان کند. اين دفعه او براحتي وزنه را بلند کرد. اين مسئله براي ورزشکار جوان و دوستانش امري کاملا طبيعي به نظر مي رسيد اما براي طراحان اين آزمايش جالب و هيجان انگيز بود. چرا که آنها اطلاعات غلط به وزنه بردار داده بودند. او در مرحله اول از عهده بلند کردن وزنه اي برنيامده بود که در واقع 5 کيلوگرم از رکوردش کمتر بود و در حرکت دوم ناخودآگاه موفق به بهبود رکوردش به ميزان 5 کيلوگرم شده بود. او در حالي و با اين «باور» وزنه را بلند کرده بود که خود را قادر به انجام آن مي دانست.

نتیجه گیری:

هر فردي خود را ارزيابي ميکند و اين برآورد مشخص خواهد ساخت که او چه خواهد شد. شما نمي توانيد بيش از آن چيزي بشويد که باور داريد«هستيد». ‏اما بيش از آنچه باور داريد«مي توانيد» انجام دهيد

شهادت حضرت فاطمه(س)

              ايام سوگواری ام ابيها فاطمه زهرا (س) تسليت باد.

 

                                         

             در سوگ فاطمه(س):

کاش قلب من به قلبش راه داشت

               کاش زهرا هم زیارتگاه داشت

کـاش بـی بـی دو عـالـم در خفـا

                یک نگاهی برمن گمراه داشت

فاطمه یعـنی فـقان و درد و رنج

               مایه ی فخـر بشـر،دریای گـنج

فاطمه یعـنی سکـوت شب شـکن

               آیـت قـرآن غـم و رنج و محـن

فاطمه یعـنی الگوی باورهای دین

              نص قرآن سوره ی زیتون وتین

فاطمه یعـنی مصـیـبـت ها و درد

              در صلابـت حیدری همچو مرد

فاطمه یـعـنی صـلابـــت داشـتـن

              در دفـاع دیـن خــود بـرخـاستـن

فاطمه یعـنی مـقـام عــلـم و دیـن

             دشـمـن دژ خـیـمـان و قـوم کـیـن

فاطمه یعـنی مـنـاجـات خـــــــدا

            بــا کـــلام نــــاب قـــرآن آشـــنـــا

فاطمه ساقــی آب کــوثـــر است

           در مـیان خـلـق در و گـوهـر اسـت

فاطمه شـــرح کـــلام انــبـــیــاء

           قــبــر او تــا روز محــشــر در خفا

فاطمه آرام جــان حــیـدر اسـت

            مادر ســالار دیــن بـی ســر اســت

وابستگی و وارستگی

وابستگی و وارستگی

 روزی گدایی به دیدن صوفی درویشی رفت و دیدکه او برروی تشکی مخملین در میان چادری زیبا که طناب هایش به گل میخ های طلایی گره خورده اند،نشسته است.گدا وقتی اینها را دید فریاد کشید:این چه وضعی است؟درویش محترم!من تعریف های زیادی از زهد و وارستگی شما شنیده ام اما با دیدن این همه تجملات در اطراف شما، کاملا سرخورده شدم

درویش خنده ای کرد و گفت : من آماده ام تا تمامی اینها را ترک کنم و با تو همراه شوم . با گفتن این حرف درویش بلند شد و به دنبال گدا به راه افتاد . او حتی درنگ هم نکرد تا دمپایی هایش را به پا کند
 بعداز مدت کوتاهی،گدا اظهار ناراحتی کرد و گفت:من کاسه گداییم را در چادر تو جا گذاشته ام. من بدون کاسه گدایی چه کنم؟لطفا کمی صبر کن تا من بروم و آن را بیاورم
صوفی خندید و گفت: دوست من، گل میخ های طلای چادر من در زمین فرو رفته اند، نه در دل من، اما کاسه گدایی تو هنوز تو را تعقیب میکند 

 در دنیا بودن، وابستگی نیست. وابستگی، حضور دنیا در ذهن است و وقتی دنیا در ذهن ناپدید میشود _ این را وارستگی میگویند
 

روز معلم

                 روز معلم بر تمامی معلمان عزیز مبارک باد.

ادامه نوشته

یک حرکت فوق العاده دیدنی

 

 

یک حرکت فوق العاده دیدنی!!!!

 

 

 

تاثیر عجیب رنگها در زندگی

                 تاثیر عجیب رنگها در زندگی:

                             در:

ادامه نوشته

کم مصرف ترین خودورو

           کم مصرف ترین خودرو در دنیا:

                      بدون بنزین و روغن!

فقط با یک سک !

تایید شده توسط شرکت ایران خودرو

کم مصرف

بهتر ببینیم

                                          بهتر ببینیم:

انسان را به عقلش نه به ثروتش 

همسر را به وفایش نه به جمالش 

دوست را به محبتش نه به کلامش 

عاشق را به صبرش نه به ادعایش 
 
مال را به برکتش نه به مقدارش 

خانه را به آرامشش نه به اندازه اش 

اتومبیل را به کارائیش نه به مدلش 

غذا را به کیفیتش نه به کمیتش 

درس را به استادش نه به سختیش 

دانشمند را به علمش نه به مدرکش 

مدیر را به عملکردش نه به جایگاهش 

نویسنده را به باورهایش نه به تعداد کتابهایش 

شخص را به انسانیتش نه به ظاهرش 

دل را به پاکیش نه به صاحبش 

جسم را به سلامتش نه به لاغریش 

سخنان را به عمق معنایش نه به گوینده اش

ایمیل را به محتوایش نه به ارسال کننده اش!!!!

هفت راز از کوروش کبیر

هفت راز خوشبختی از زبان کورش بزرگ:

متنفر نباش

عصبانی نشو

ساده زندگی کن

کم توقع باش

همیشه لبخند بزن

زیاد ببخش

و

 یک دوست خوب داشته باش

 

داستانی زیبا

 زيبا است بخوانيد و لذت ببريد

 

 

 داستانی است درمورد اولين ديدار "امت فاكس"، نويسنده و فيلسوف معاصر، ‌از آمريكا، هنگامی كه برای نخستين بار به رستوران سلف سرويس رفت.

وی كه تا آن زمان هرگز به چنين رستورانی نرفته بود، در گوشه ای به انتظار نشست، با اين نيت كه از او پذيرايی شود.

اما هرچه لحظات بيشتری سپری ميشد، ناشكيبايی او از اينكه ميديد پيشخدمتها كوچكترين توجهی به او ندارند، شدت گرفت.

از همه بدتر اينكه مشاهده ميكرد كسانی كه پس از او وارد شده بودند، در مقابل بشقابهای پر از غذا نشسته و مشغول خوردن بودند.

 

وی با ناراحتی به مردی كه بر سر ميز مجاور نشسته بود، نزديك شد و گفت: من حدود بيست دقيقه است كه در ايجا نشسته ام بدون آنكه كسی كوچكترين توجهی به من نشان دهد. حالا ميبينم شما كه پنج دقيقه پيش وارد شديد، با بشقابی پر از غذا در مقابل من، اينجا نشسته ايد! موضوع چيست؟ مردم اين كشور چگونه پذيرايی ميشوند؟

 

مرد با تعجب گفت: اينجا سلف سرويس است، سپس به قسمت انتهايی رستوران، جايی كه غذاها به مقدار فراوان چيده شده بود، اشاره كرد و ادامه داد به آنجا برويد، يك سينی برداريد هر چه ميخواهيد انتخاب كنيد، پول آنرا بپردازيد، بعد اينجا بنشينيد و آنرا ميل كنيد!

 

امت فاكس كه قدری احساس حماقت ميكرد، دستورات مرد را پی گرفت، اما وقتی غذا را روی ميز گذاشت، ناگهان به ذهنش رسيد كه زندگی هم در حكم سلف سرويس است. همه نوع رخدادها، فرصتها، موقعيتها، شاديها، سرورها و غم ها در برابر ما قرار دارد، درحالی كه اغلب ما بی حركت به صندلی خود چسبيده ايم و آنچنان محو اين هستيم كه ديگران در بشقاب خود چه دارند و دچار شگفتی شده ايم از اينكه چرا او سهم بيشتری دارد كه هرگز به ذهنمان نميرسد خيلی ساده از جای خود برخيزيم و ببينيم چه چيزهايی فراهم است، سپس آنچه ميخواهيم برگزينيم.

 

وقتی زندگی چيز زيادی به شما نميدهد، به دليل آنست كه

شما هم چيز زيادی از او نخواسته ايد

ادامه نوشته