طنز
طنز های زیبا!
حتما بخوانید
در ادامه مطلب:
طنز های زیبا!
حتما بخوانید
در ادامه مطلب:

این دستورات مختص به زوج خاصی نیست؛ اینها ده چیزی است كه تعداد بسیار زیادی از همسران از شوهرانشان میخواهند.توجه كنید این ها خواستههای آنهاست نه نیاز روحی شان . از لحاظ فردی هركسی مسئول نیازهای عاطفی خویش است و باید آنها را پر كند .ما معتقدیم 4 نیاز روحی اساسی وجود دارد :
نیاز به دوست داشتن و دوست داشته شدن ، نیاز به تعلق داشتن ، نیاز به داشتن تصور ذهنی خوب از خود و نیاز به آزادى
و اما خواستههای همسرتان از شما:
حدیث قدسی
من شش چيز را در شش جا قرار دادم، ولي مردم آن را در شش جاي
ديگر طلب مي كنند وهرگز به آن نمي رسند:
من علم را در گرسنگي قرار دادم ، ولي مردم آن
را در سيري دنبال مي كنند.
من عزت را در نماز شب قرار دادم ، ولي مردم آن
را در دستگاه سلاطين مي جويند.
من ثروت را درقناعت قرار دادم ، ولي مردم آن را
در كثرت مال طلب مي كنند.
من استجابت دعا را درلقمه حلال قرار دادم ، ولي
مردم آن را در قيل وقال دنبال مي كنند.
من بلند مرتبگي را درتواضع قرار دادم ، ولي
مردم آن را درتكبر مي طلبند.
من راحتي را در بهشت قرار دادم ، ولي مردم آن
را دردنيا طلب مي كنند.
در دنیا سربلند و در آخرت عاقبت به خیر باشید
1- پُرخوری برای خلاص شدن از شر اعدام!
رونالد اسنایدر که در سال 1950 به جرم دزدی ماشین در زندان به سر می برد، بعد از تلاش های فراوان موفق به فرار شد. ولی از شانس بد او، از همان ابتدا پلیس ردش را گرفت. اسنایدر متوجه شد که در صورت محاصره شدن، برای مذاکره کردن رهایی اش با پلیس نیاز به یک گروگان دارد. به همین خاطر هم او یک دختر 9 ساله را دزدید.
بالاخره پلیس، مخفیگاهش پیدا کرد و محوطه
را محاصره کرد. بر خلاف انتظارش، پلیس ها
به جای مذاکره به او شلیک کردند! اسنایدر
فهمید که مذاکره غیرممکن است. او گروگانش
را کشت و تصمیم گرفت تا فرار کند ولی پلیس
او را دستگیر کرد.
اسنایدر محکوم به اعدام در زندان سینگ
سینگِ نیویورک شد. در آن زمان روش اعدام
نیویورک به وسیله ی صندلی الکتریکی بود.
اسنایدر می دانست که هیچوقت نمی تواند از
زندان فوق امنیتی سینگ سینگ فرار کند، پس
تصمیم گرفت راه تازه ای پیدا کند تا از شر
صندلی الکتریکی خلاص شود. او با خودش فکر
کرد که اگر آن قدر چاق باشد که در صندلی
الکتریکی جا نشود، به خاطر این که او فقط
به یک بار اعدام محکوم شده بود، زندان نمی
تواند اعدامش کند و حتما حکمش از اعدام به
حبس ابد تغییر خواهد کرد!

سینگ سینگ زندانی بود که به خاطر میزان
بالای اعدام هایش معروف شده بود. زندان
سینگ سینگ در سال 1826 در ایالت نیویورک
شروع به فعالیت کرد و از همان ایتدا به
یکی وحشتناک ترین زندان های آمریکا تبدیل
شد. کلا 614 نفر در این زندان اعدام شدند.
صندلی الکتریکی این زندان هم اکنون در
موزه به سر می برد. شانس بد اسنایدر این
بود که در این زندان محکوم به اعدام شده
بود.
اسنایدر در تصمیمش جدی بود. از همان ابتدا
او هر چیزی که به دستش می آمد را می خورد.
تا جایی که 70 کیلوگرم وزن اضافه کرد!
بالاخره زمان اعدام فرا رسید. چند ساعت
قبل از اعدام، اسنایدر مدام به نگهبان
زندان می گفت که چگونه فردا به خاطر لغو
حکم اعدامش، در روزنامه ها غوغا خواهد شد!
اما همه چیز آن طور که او انتظارش را داشت
پیش نرفت. بعضی ها می گویند که اسنایدر را
به زور در همان صندلی جا کردند و بعضی ها
هم می گویند که برایش یک صندلی مخصوص دیگر
آوردند. اما بر سر پیامد آن هیچ اختلاف
نظری وجود ندارد!
2- دانشمندی
که برای علم، خودش را 12 بار دار زد!
اگر بخواهیم درباره ی آزمایشات عجیب و غریب تاریخ حرف بزنیم، حتما باید از آزمایشات نیکولاس مینویکی، دانشمند رومانیایی نامی ببریم. او کسی که برای انجام آزمایشش مجبور بود به چشم های مرگ زل بزند و برایش دست تکان بدهد!
مینویکی می خواست بداند هنگام به دار
آویخته شدن دقیقا چه اتفاقی برای بدن
انسان می افتد. پایان کار کاملا معلوم بود
ولی مشخص نبود که دقیقا چه عاملی منجر به
این پایان کار می شود.

مینویکی در سال 1905 کتابی 238 صفحه ای به
نام “تحقیقاتی در زمینه دار زدن” منتشر
کرد که در آن بیش از 173 خودکشی و اعدام
را در گروه هایی مانند جنسیت، کشور، فصل،
نوع گره و موقعیت طناب دسته بندی کرده
بود. ولی تنها دانستن این که چه انفاقی می
افتد برای او کافی نبود، نیکولاس می خواست
بداند به دار آویخته شدن چه حسی دارد!
مینویکی تصمیم گرفت تا امتحانی خودش را
دار بزند. او کارش را با طناب انعطاف پذیر
شروع کرد تا یواش یواش به دار زده شدن
عادت کند. مینویکی با کمک دستیارش، شش یا
هفت بار خودش را امتحانی دار زد. بر اساس
دست نوشته های خودش درد حاصل از این
عملیات غیرقابل تحمل بوده است ولی نتایج
حاصل از آن تحمل درد را بسیار ساده تر می
کرده است.
بعد از این که بدنش گرم شد، مینویکی به
سراغ آزمایش اصلی رفت. او و چند تن از
همکارانش بالاخره تصمیم گرفتند که خوشان
را با طناب عادی دار بزنند. در این جا هم
مینویکی از دستیار بیچاره اش کمک گرفت. او
به دستیارش دستور داده بود تا طناب را تا
جایی بکشد که فاصله ی پاهایش از زمین
حداقل یک متر باشد!
مینویکی از این ناراحت شده بود که با این
که همه ی شرکت کنندگان جرات زیادی داشتند،
هیچکس حتی خود او، نتوانسته بودند آزمایش
را بیش از چهار یا پنج ثانیه تحمل کنند!
او در دست نوشته هایش بسیار از این موضوع
ابراز تاسف می کند و از بقیه عذرخواهی می
کند.
نیکولاس تصمیم گرفت تا علاوه بر این یک
بار، یازده بار دیگر هم خودش را دار بزند
تا تجربه ی دقیق تری به دست بیاورد. کل
این دوازده بار، مدت دو هفته طول کشید و
در طول این دو هفته هم دستیار نیکولاس،
یار و همدم و جلاد او بود. آزمایشات
مینویکی نشان داد که برخلاف باور عموم
مردم، بیشتر کسانی که به دار آویخته می
شوند از خفگی نمی میرند، بلکه از مسدود
شدن شاهرگ و نرسیدن خون به مغز می میرند.
نیکولاس مینویکی بعدها آزمایشی در رابطه
با میزان خالکوبی بین مردم کشور رومانی
انجام داد ولی مشخص نیست که آیا برای این
که خودش آزمایش را تجربه کند، بدنش را
خالکوبی کرده است یا نه!

البته خود تسلا به سلاحش اشعه ی مرگ نمی
گفت، اشعه ی مرگ یا اشعه ی صلح نامی بود
که روزنامه ها به آن داده بودند. نامی که
تسلا برای سلاحش انتخاب کرده بود، تلفورس
بود. تلفورسِ تسلا مثل داستان های
علمی-تخیلی لیزر یا موج الکترومغناطیسی
نبود. تسلا به این نتیجه رسیده بود که در
طراحی سلاحش بهتر است از ذرات باردار
استفاده کند.
تسلا در مصاحبه هایش گفته بود که ایده ی
ساخت اسلحه بعد از بررسی مولد واندوگراف
به ذهنش رسیده است. مولد واندوگراف وسیله
ای است که از یک گوی آلومینیومی، دو غلتک،
یک تسمه و دو الکترود تشکیل شده است و می
تواند اختلاف پتانسیل های بسیار بالایی
ایجاد کند. وقتی که تسمه شروع به چرخیدن
می کند، در علتک پایینی که از سیلیسیم
ساخته شده است بار منفی و در غلتک بالایی
بار مثبت ایجاد می شود. غلتک پایینی بار
های منفی ای که روی تسمه جمع شده اند را
هم جذب می کند. الکترود بالایی که به گوی
وصل است بار های مثبت و الکترود پایینی
بار های منفی را جذب می کند. بدین ترتیب
گوی آلومینیومی دارای بار مثبت می شود.
این مخترع نابغه متوجه شده بود که با ساخت
وسیله ای شبیه مولد واندوگراف می تواند
انرژی بسیار بالای مورد نیاز سلاحش را
تامین کند. تنها تغییری که تسلا در ساختار
واندوگراف داد، استفاده از هوای یونیزه
شده به جای تسمه ی پلاستیکی بود.

ساختار اساسی تلفورس، باردار کردن ذرات و
شلیک کردن آن ها به بیرون بود. تسلا رشته
های کوچک تنگستی را تحت تاثیر میدان
الکتریکی بسیار بالایی قرار می داد و سپس
با استفاده از نیروی دافعه های حاصل از
الکتریسیته ی ساکن، ذرات پرانرژی را به
بیرون شلیک می کرد. براساس دست نوشته های
خود تسلا، همچین ذراتی می توانند با سرعتی
84 برابر سرعت صوت حرکت کنند. تسلا تصمیم
داشت که تلفورس را به بزرگی برج واردنکلیف
بسازد تا هر چیزی که نزدیکش می شود را
نابود کند.
در همان ابتدا تسلا نامه ای به جی پی
مورگانِ پسر نوشت تا از او درخواست کند که
روی پروژه ی جدیدش سرمایه گذاری کند ولی
مورگان حرف های او را جدی نگرفت. در سال
1937 تسلا مقاله ای به نام «فن ساطع کردن
انرژی متمرکز و غیر متفرق از طریق واسطه
های طبیعی» نوشت. او در این مقاله سعی
کرده بود که توضیح ساده ای از طرز کار و
طراحی سلاحش بدهد. توضیحات تسلا خیلی شبیه
سلاح هایی هستند که امروزه به آن ها اسلحه
پرتوِ ذرات پرانرژی می گویند.

تسلا چندین کشور مختلف، از جمله بریتانیا،
یوگوسلاوی و آمریکا را به سرمایه گذاری
روی پروژه ی تلفورس دعوت کرد ولی هیچ
کشوری قبول نکرد. البته بعضی ها می گویند
که دولت شوروی با درخواست تسلا موافقت
کرده و به او 25000 دلار پرداخت کرده
بودند ولی تسلا هیچوقت موفق نشده بود که
چیزی به آن ها تحویل بدهد.
این که آیا ایده ی تسلا جدی گرفته شد یا
نه هنوز هم مشخص نیست. مطمئنا شکست برج
واردنکلیف خاطره ی بدی در ذهن مردم به جای
گذاشته بود و سرمایه گذاران به این راحتی
ها حاضر به سرمایه گذاری روی پروژه ی دیگر
تسلا نبودند. دقیقا مشخص نیست که آیا تسلا
نمونه ی اولیه ای ساخته بود یا نه. بعضی
ها می گویند که اصلا تلفورس کار نمی کرده
است ولی همانطور که گفتم توضیحات تسلا
شبیه سلاح های کنونی بود.
تسلا اواخر عمرش ادعا کرد که عده ای برای
دزدیدن اسرار ساخت تلفورس، اتاق هتلش را
به هم ریخته اند ولی موفق نشده اند چیزی
پیدا کنند. تسلا گفت که بیشتر تحقیقاتش در
زمینه تلفورس را روی کاغذ ننوشته و همه
چیز را در ذهنش نگه داری می کند. همین
مسئله هم باعث شد که با مرگش در سال 1943،
اسرار تلفورس هم بمیرند.

البته بعضی ها می گویند که تلفورس واقعا کار می کرده و تسلا هم تحقیقاتش را روی کاغذ نوشته بوده است، ولی FBI هنگام جستجوی اتاقش بعد مرگ او، دست نوشته هایش را دزدیده و بسیاری از سلاح های کنونی هم از روی همین دست نوشته ها ساخته شده اند، ولی تا کنون کسی موفق نشده است چیزی را ثابت کند!